2022 WEEKBLAD VOOR OUDER-AMSTEL
Vrijdag 20 mei werd de prijswinnaar van de cultuurprijs 2022 bekendgemaakt:
“oude piano in een verlaten fabriekshal” foto van Inge Wiedijk.
Cultuurplatform Ouder-Amstel organiseerde voor de vierde keer de Cultuurprijs voor beeldende kunst van de gemeente Ouder-Amstel. Helaas moest vanwege corona het organiseren van de prijs enkele malen uitgesteld worden, maar eindelijk was het zover.
Burgemeester Joyce Langenacker reikte de eerste prijs uit aan Inge Wiedijk voor haar foto “oude piano in een verlaten fabriekshal”. De prijs bestaat uit een bedrag van €500,- en de presentatie van het winnende kunstwerk gedurende een half jaar op een ereplaats in Duivendrecht en Ouderkerk a/d Amstel.
Daar zit muziek in ... was deze keer het thema. Rond dit thema werden schilderijen, beelden, foto’s, keramiek en werken met samengestelde technieken gecreëerd. Beeldend kunstenaars uit de gemeente konden werken aanbieden om mee te dingen naar de cultuurprijs. Twintig kunstenaars participeerden; sommigen namen voor de eerste keer deel, anderen deden al eerder mee.
De vakjury, bestaande uit Joyce Langenacker (burgemeester en cultuur in haar portefeuille), Jacqueline de Maa (ex-wethouder voor cultuur) en Luc Houweling (kunstenaar), heeft alle ingestuurde werken zorgvuldig bekeken en beoordeeld aan de hand van verschillende criteria. De jury was unaniem in haar keuze voor de eerste prijs: het werk past goed bij het thema, goede sfeer, mooie foto!
De publieksstemmen, waarvan er ook veel naar de prijswinnaar gingen, konden gedurende twee maanden worden uitgebracht. De werken werden eerst tentoongesteld in het gemeentehuis in Ouderkerk en vervolgens in het Dorpshuis in Duivendrecht. Er werden 179 publieksstemmen uitgebracht: 113 in Duivendrecht en 66 in Ouderkerk. De keuzes werden bepaald door 60% jury en 40% publiek.
Eervolle vermeldingen waren voor Rineke Kroese, 2e prijs, en voor Carla de Rooij en Mars Out, met een gedeelde 3e prijs. Zie de website van het Cultuurplatform: https://www.cultuurplatformouder-amstel.nl
Cultuurprijs van Ouder-Amstel voor beeldende kunst is mogelijk gemaakt door de gemeente Ouder-Amstel. Het Cultuurplatform (CPOA) heeft in 2013 BKR-kunstwerken die decennia in een gemeentedepot lagen, geïnventariseerd en beschreven. Een deel van het bedrag dat verkregen is door verkoop van enkele werken, heeft de gemeente beschikbaar gesteld aan het CPOA om de cultuurprijs te organiseren.
2021 INTERVIEW: WEEKBLAD VOOR OUDER-AMSTEL door Annemarie Bouwman
Carla de Rooij is een bekende kunstenares in Duivendrecht en omstreken. Carla wil met haar schilderijen verhalen vertellen, mensen raken en aan het denken zetten. “Ik wil met zo min mogelijk lijnen iets vertellen. Hoe ouder ik word, hoe sterker dat gevoel. Less is More, is mijn credo.”
Carla haalt haar inspiratie uit maatschappelijke problemen of situaties die ze zelf meemaakt. Zo is haar schilderij de “Bootvluchtelingen” gebaseerd op de bootvluchtelingen op Lampedusa. Te zien is een vrouw op een paard, die haar hoofd heeft afgewend van een leeg bootje, alsof ze de ellende niet wil zien. Het paard daarentegen draait wel zijn hoofd om. Aan ons de vraag: “Wie is het meest menselijk, de mens of toch het dier?”
Daarnaast hangt ‘Gevangen in een gouden kooi’. De vrouw staat met haar rug in de hoek van een kamer, achter gouden tralies. De ruimte tussen de spijlen is zo groot dat het lijkt alsof ze eruit kan stappen. Dit werk gaat over alle ballen die een vrouw in de lucht moet houden, alle verwachtingen waaraan ze moet voldoen.
Carla’s meest recente werk gaat over de coronacrisis. Op het schilderij “Wie helpt jou als je zorg nodig hebt” staat een oudere man en een zorgrobot tegenover elkaar. Carla vraagt zich dat wel eens af: “zijn er in de toekomst voldoende zorgverleners of wordt hun werk overgenomen door robots? Dat is iets wat me zorgen baart“.
2020 INTERVIEW: WEEKBLAD VOOR OUDER-AMSTEL door Naomi Heidinga
DUIVENDRECHT Carla de Rooij is kunstenares en woont in Duivendrecht. Haar credo: ‘Less is More’. “Ik gebruik het liefst zo min mogelijk lijnen om een verhaal te vertellen.” Vorige kandidaat Jan van Deudekom vraagt haar: waar haal jij je inspiratie vandaan?
Het interview vindt plaats in het atelier van Carla. In de hoek een schildersezel met twee kleine schilderijen. “Deze vlinders heb ik met fluorescerende verf geschilderd.” Er staan potten vol penselen en de tubes verf liggen netjes bij elkaar. In de boekenkast diverse kunstboeken ter inspiratie, en boven de kast hangen twee vrij recente werken: ‘Gevangen in een gouden kooi’ en ‘Bootvluchtelingen’.
Wanneer ben je met het schilderen begonnen?
“Op mijn vijftigste, toen had ik tijd voor mezelf, en we hadden een kamer in het huis vrij. In het Dorpshuis van Duivendrecht heb ik lessen gevolgd bij kunstenares Anne de Groot. Ik ben echt bij de basis begonnen: huisje, boompje, beestje. En perspectief leren toepassen.”
Ben je altijd creatief geweest?
“Ja, ik zou eigenlijk naar de Kunstacademie gaan. Mijn ouders vonden dat echter geen goed idee. Ik ben geboren in 1944, de hongerwinter. ‘Je gaat absoluut geen blote mannen en vrouwen schilderen,’ zei mijn vader.”
Vond je dat niet jammer?
“Natuurlijk maar het heeft zo moeten zijn. Het was een andere tijd. Later kreeg ik wel de smaak te pakken.”
Hoe is jouw stijl veranderd door de jaren heen?
“Ik ben begonnen, net als iedereen, met landschappen. Maar dat boeide me niet zo. Ik wil verhalen vertellen met mijn schilderijen, mensen raken en aan het denken zetten. Jaren geleden zag ik in Tsjechië een expositie met werk van de Oostenrijkse schilder Egon Schiele. Dat raakte me, ik had nog nooit zoiets gezien.” Ze pakt een boek over de kunstenaar erbij. “Kijk, met slechts een aantal lijnen vertelt hij een verhaal. Dat wilde ik ook. Vanaf dat moment ben ik tierlantijnen gaan weglaten. Ik wil met zo min mogelijk lijnen iets vertellen. Hoe ouder ik word, hoe sterker dat gevoel. Less is More, is mijn credo.”
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
“Dat kan van alles zijn. Maar omdat ik graag verhalen wil vertellen, haal ik mijn inspiratie uit maatschappelijke problemen of situaties die ik zelf meemaak. Dit schilderij, de Bootvluchtelingen, is gebaseerd op de bootvluchtelingen op Lampedusa. Te zien is een vrouw op een paard, die haar hoofd heeft afgewend van een leeg bootje, alsof ze de ellende niet wil zien. Daarnaast hangt ‘Gevangen in een gouden kooi’. De vrouw staat met haar rug in de hoek van een kamer, achter gouden tralies. De ruimte tussen de spijlen is zo groot dat het lijkt alsof ze eruit kan stappen. Dit werk gaat over alle ballen die een vrouw in de lucht moet houden, alle verwachtingen waaraan ze moet voldoen. Het gaat over een vrouw die ik ken, ze is gescheiden van een rijke man. Hij heeft haar met al zijn geld nog steeds in zijn greep. Mijn meest recente werk gaat over de coronacrisis: ‘Wie helpt jou als je zorg nodig hebt’. Te zien is een oudere man en een zorgrobot. Ik vraag me af: zijn er in de toekomst voldoende zorgverleners of wordt hun werk overgenomen door robots? Dat is iets wat me zorgen baart. Het is nu te zien als onderdeel van de ZomerSalon Royaal 2020 tentoonstelling De Toekomst van het Centrum Beeldende Kunst in Amsterdam-Zuidoost.”
Zijn er situaties in je persoonlijke leven die tot schilderijen hebben geleid?
“Dit schilderij heb ik gemaakt naar aanleiding van ons vijftigjarig huwelijk. Te zien zijn een man en vrouw die naast elkaar zitten. Je kijkt ze op de rug. Op het eerste oog een liefdevol tafereel, maar je kunt hun gezichten niet zien. Het zou ook kunnen dat ze verdrietig zijn en elkaar troosten. De eerste blik zegt niet altijd alles. Een ander schilderij gaat over de scheiding van mijn dochter. Hij had een ander. Het schilderij laat een man zien die als het ware flierefluitend door het leven gaat, en een vrouw die helemaal stuk zit. De schuine lijn symboliseert het verdriet van mijn dochter, het leven dat bergafwaarts gaat. Het leven is hard. Het duurde jaren voordat ik dit schilderij kon maken. Het spreekt mensen aan, ik krijg altijd veel reacties op dit schilderij. Net als op Bootvluchtelingen en Gevangen in een gouden kooi.”
Welke schilders bewonder je naast Schiele nog meer?
“Roy Lichtenstein, hij werkt ook met lijnen. En Corneille. De Oude Meesters zijn niet zo aan mij besteed.”
Waar ben je het meest trots op?
“Op het schilderij “Licht op Anton de Kom” gemaakt voor de ZomerSalon Royaal 2019 tentoonstelling van het Centrum Beeldende Kunst in Amsterdam-Zuidoost met het thema de Bijlmer). Te zien geweest tot en met 22 augustus 2020 op een banner aan de gevel van het Bijlmer Sportcentrum tegenover de ingang van het CBK. Het schilderij is aangekocht door de kunstuitleen van het CBK, geïnteresseerden kunnen het lenen of kopen.
www.carladerooij-art.jouwweb.nl.
2018 UITNODIGING: DEELNAME EN PLAATSING OP DE WEBLOG VAN "SARGASSO 500ste KUNST OP ZONDAG"
http://sargasso.nl/kunst-op-zondag-winnaars/
2015 INTERVIEW: HMORE BUSINESS & LIFESTYLE MAGAZINE nr. 7
2014 INTERVIEW: WEEKBLAD OUDER-AMSTEL
http://www.ouder-amstel.nlinwonerslijst?naam=weekbladen
2014 VERMELDING IN DE SELECTIE VAN: "KUNST OP ZONDAG WINNAARS"
http://sargasso.nl/kunst-op-zondag-winnaars/